Operatie is gebeurd

Pfffff, eindelijk voorbij. Ik lig op mijn kamer. Het is 2.33 uur en ik ben wakker van de jeuk. Mooi moment om te bloggen.
Mijn kamergenoot moest om 8 uur geopereerd worden dus om 7 uur zat haar vriendin en schoonmoeder er al zacht fluisterend grapjes te maken om Kirsten, zo heet ze, op te vrolijken. Zij heeft een prikfobie en dat is niet handig in een ziekenhuis.
Ik vond het bezoek best gezellig. En omdat haar operatie naar 10 uur werd uitgesteld werd het een dolle boel. Maar daarna was het toch wel erg stil en kwam de angst bij mij naar boven.

Angst waarvoor eigenlijk? Dat probeerde ik te achterhalen.Ik denk voor de ruggenprik en het idee dat ze door mijn spieren gaan snijden.Met ademhalingsoefeningen probeer ik toch rustig te blijven.

Ik heb van huis een kaart meegenomen die ik voor de chirurg en zijn team schrijf.

20140603_104116

brief vooor de arts

Gelukkig kwam Frank nog langs voordat ik naar de OK moest. En ik kreeg ook nog een rustgevend pilletje (oxazepam).

Toen ik gehaald werd stegen de zenuwen. Frank werd op de 2de verdieping achtergelaten en ik ging naar de preparatiekamer.Mijn geboortedatum werd door iedere verpleger die even aan mn bed kwam gevraagd. En ja, gelukkig hadden ze de goede Schmidt. Mijn kamergenoot heet ook zo (voor als je het gemist hebt in mijn vorige blog).
Na de datumcontrole werd alles geprepareerd. Plakkers, slangen, bloeddruk (als een jonge blom), saturatie (100%).
De  tranen blijven vloeien. “Laat maar komen hoor. Dat geeft niet.” Iedere verpleger probeert rustgevend woorden te zeggen of  afleiding te geven. De oxazepam werkt in ieder geval niet echt.
En toen het infuus. Dat was een drama. “U hebt veel klepjes in uw aders zitten dus we prikken bij de pols. Ja dat is een venijnig prikje hoor.”  Nou, wat venijnig heet. AUWWW dat doet gewoon pijn. “Oh ik voel weerstand, ik haal hem er uit. Mijn collega gaat in de andere kant prikken. Oeps Ook mislukt. We wachten wel op de anestesist of chirurg.” @#$%^&@@# Dat doet pijn.
Tranen vloeien gewoon door. Kan ik nou echt niet aan iets vrolijks deken? Ik zie een zeilboot met mooi donker blauw water. Ik sta voorop en spot dolfijnen. En ik zie Julia. Zij heeft gisteren een vrolijk liedje gezongen in de auto . Dat heb ik opgenomen. Ik zie Frank met zijn brede glimlach. En dan moet ik weer huilen. Huilen om mijn bezorgde moeder. Huilen om al het medeleven van iedereen. Ik ben daar ontroerd. van. Omdat ik het koud heb krijg ik een warme deken en een warme slang in mijn bed. Het lijkt wel een slag die aan de droger zit. In ieder geval lekker warm.
Ondertussen lig ik al 40 minuten zonder infuus te wachten tot ik naar de volgende kamer mag. ” Ja hij is bijna klaar!”.

Ik de operatiekamer word ik weer aan iedereen voorgesteld. Checklist wordt doorgenomen. Snijmaterialen, bloedgroep enz.
” Hebben jullie geen muziek?” vraag ik. Jazeker, gezellig, we doen de radio aan.
Er komt een chirurg bij mijn bed. Hij helpt Dr. Alders. Er wordt weer een checklist doorgenomen.
Nu gaan we de ruggenprik aanleggen. Even zitten. Voorover. Ik ga even ontsmetten dat ik koud. Ahhhhh. Ik geef een gil. Ik haat kou! en al helemaal op mijn rug.
” Nou zo erg heb ik het nog niet meegemaakt” zegt de dokter.
De prik volgt. En nog een, en nog een, en nog een. Ik weet niet hoeveel ze er gegeven hebben. Dacht dat er maar 1 in ging.

De kaart voor de chirurg en zijn team is ondertussen door iedereen gelezen. Behalve door dr. Albers. Die heb ik nog niet gezien.

Even aan iets leuks denken. Wat zie je? Waar is dat? Wat doe je? ZZZZzzzzzzzzzz

20140603_101019Ik wordt wakker in de uitslaap kamer. Voel mij goed. Wat raar eigenlijk. Ben ook best vrolijk. Pff het is gebeurd. Even voelen. Zit er iets op mijn buik? Ja, een dunne darm stoma. Nu ben ik een stoma zusje van mijn beste vriendin. Kan ze mij mooi leren wat ik wel en niet kan eten. Maar….. dat betekent wel dat ik NOG EEN KEER geopereerd moet worden. WHAAAAAA.

Frank komt binnen. Gelukkig het is achter de rug. Beterschapswensen van iedereen.
Op mijn kamer aangekomen ligt mijn buuv er. Ze vergaat van de pijn. Zij heeft andere pijnstilling want een ruggenprik was bij haar geen optie.
Ik voel mij eigenlijk top. Heb trek. Maar dat is niet zo vreemd na 32 uur niets gegeten te hebben. Het restaurantje is bijna dicht. De verpleging weet nog net en peer te bemachtingen. Frank schilt hem liefdevol. Hij smaakt echt verrukkelijk!!!!!
En ik heb mijn kangenwater staan en een fles biologische perensap. Dat gaat er goed in.
Na het bezoekuur, maar daar houden we ons niet aan, ga ik tv kijken, chatten, internetten enzovoort. Energie zat.
Maar de nacht ben ik slecht doorgekomen. Ik heb jeuk in mijn gezicht. Mijn neus en bovenlip jeuken. Daar wordt ik steeds wakker van. En van mijn buuv die zo zielig kreunt. Ik bel geregeld de verpleging. Dan weer voor haar en dan weer voor mij. De jeuk is een bijwerking van de morfine. Bij de 4de keer besluit ik toch maar dat het afgekoppeld mag worden. Gelukkig krijg ik wel een andere pijnstilling.

Zo, een nieuwe dag is begonnen, een nieuw begin, een nieuwe kans op een gezond leven. Maar de echte uitslag is pas over 2 weken.

 

15 gedachten over “Operatie is gebeurd

  1. Lieve Adele,
    De operatie gelukkig achter de rug, en nu vooruit kijken. Ik heb het volste vertrouwen
    dat het je gaat lukken, want met jou instelling en positiviteit , dat niet iedereen bezit,
    kan dit gewoon niet anders. Heel veel sterkte de komende tijd voor jou en je familie.
    Veel liefs Marianne.

  2. Hoi Adèle,
    Vandaag lees ik voor het eerst over je situatie en kom zo op je blog terecht.
    Schrikken hoor.
    Anderzijds ook geweldig hoe je je ervaringen beschrijft.
    Het getuigt van een enorme kracht en wil om te overwinnen.
    Ik blijf je volgen en wens je een spoedig herstel.

    Alle goeds!
    Henk

  3. hoi lieverd,

    Wat ben je sterk om deze heftige tijd op deze, jouw eigen wijze, te vertalen in woorden.
    Nuchterheid, humor, realiteit en vooral kracht. Een hele goede combinatie.

    Hoop dat de jeuk verdwijnt, nu je andere medicijnen krijgt en je nu beter kan slapen.

    Een ontroerende kaart heb je geschreven aan het team dat gewerkt heeft aan jouw toekomst. Wat zijn deze mensen waardevol.

    Adele, ik stuur je alle positieve energie die je nodig hebt… en nog een paar meer.

    Een voorspoedig herstel, sterkte en een dikke kus, Von

  4. lieve adele , heb je blog gelezen en ook weer een traantje weggepinkt ; heel veel beterschap en weer op naar een gezond herstel . liefs marielle

  5. Hey stomazusje ;-), ben zo blij dat je alweer lekker aan t bloggen bent. Dikke knuffel en kus

  6. Lieve Adèle, het is of ik het je hoor vertellen als ik je blog lees. Ik moet glimlachen en huilen tegelijk. Ik ben zooooo blij voor je dat je de operatie hebt doorstaan. En hóe, je bent echt super in hoe je het allemaal doet! Hopelijk voel je je heel snel weer toppie:-) Heel veel sterkte en heel veel liefs van Monique

  7. Goed doorstaan, mooi zo. En de ruggenprik in één keer goed? Ik heb er ooit 6 gehad, maar met mislukkingen erbij werden dat er 16..
    Ik hoop dat het herstel voorspoedig gaat en dat je snel weer naar huis mag. Knuffel

  8. Bedankt dat ik (als onbekende) deelgenoot mag zijn van jouw reis naar gezondheid. Jouw eerlijke verhalen komen keihard binnen en ontroeren mij mateloos. Ik stuur je hierbij een XL portie positieve energie.

  9. Ben ontroerd van je verhaal weer. Zo te zien houd je de moed erin. Wat fijn dat je je goed voelt erna. Gelukkig blijf jij bespaard van veel pijn, gelukkig maar want dat hakt er echt in, veel pijn. Blij voor je! En idd nu uitrusten, je laten verwennen en geen zorgen maken over de uitkomst. (eeeeh… makkelijk gezegd he)
    Veel liefs XXX

  10. Jeetje Adèle, wat een belevenis. Als buitenstaander is het allemaal heel normaal een operatie, dat lijkt althans als je het zelf niet meemaakt. Maar je hebt het zo goed vastgelegd dat ik er nu wel anders tegenaan kijk. Ik heb gehuild toen ik het net las. Ik begrijp je gevoelens en alles wat je opschreef. Je bent heel dapper en we denken aan je. Veel sterkte nu. Dikke kus! Ineke, Marcel en de kids.

  11. Vanuit zonnig Zandvoort wensen wij je veel sterkte, beterschap en spoedig herstel! Veel liefs Leo, Nadine & Kaya

  12. Weer met vol interesse je blog gelezen. Je bent een TOPwijf!!! Ik vind je goed! Xxx

  13. Lieve Adèle,

    Wat heerlijk dat de operatie voorbij is. En ik bewonder je geheugen dat vlekkeloos iedere handeling voor de operatie heeft geregistreerd. Ik hoop voor jou, Julia, Frank en je moeder, maar toch vooral voor jou, dat het genezingsproces goed verloopt. En dat je snel aan de stoma went. Mijn vader raakte er zo aan gehecht dat hij het gewoon jammer vond dat ie weer werd verwijderd. Laat je lekker verwennen voorlopig en vertrouw op je gezond verstand en ook een beetje op de professionals van het AvL. Liefs en sterkte. Mia

  14. Wat heb je dat mooi geschreven! Moest een traan wegpinken. Ik wens je nu alle goeds en een heel spoedig herstel. Blijf positief, dat helpt zeker! Knuffel van ons. Bjorn, Larissa, Lotte en Julia.

Reacties zijn gesloten.