Er is een datum. Over 1,5 week ga ik het ziekenhuis weer in. Nu voor een hersteloperatie.
Een luxe’probleem’laat maar zeggen. Het duurde even voordat de datum bekend was. Ik had 5 augustus aangegeven als voorkeur. Maar door een stroomstoring in het ziekenhuis konden de operaties van 29 juli niet door gaan en werd alles een week verzet. Mijn operatie is dus de 19de. De 2de schooldag van Julia.

Deze operatie is om het stoma (kunstmatige uitgang) op te heffen. Het zal weer even wennen zijn om een ‘gewone’darm te hebben. Weer aandrang krijgen om te poepen en ook weer scheten te kunnen laten.

Ja dat kan nu niet. Scheten laten. Wel komt er lucht uit het stoma en dat wordt opgevangen in het zakje. Vooral ‘snachts merk ik dat. Soms lijkt het alsof er een ballon op mijn buik zit. Lucht wat vrij komt maakt ook een beete geluid. Maar ik vind het net een rommelende maag (wat eigenlijk ook je darm is die rommelt).
En met een stoma kan je zelf bepalen wanneer je naar de wc gaat om te ontlasten. Dat is ook best makkelijk.
Maar goed. Natuurlijk ben ik ook blij dat het weer weg gehaald wordt.
Niet meer ‘snachts wakker worden omdat je het zakje moet legen. Dat was vannacht wel 3x trouwens. Geen ritueel meer met plaklaag van het zakje op maat knippen, zakje afhalen met nat doekje, schoon spoelen, zorgen dat het niet gaat lopen als je zonder zakje rondloopt, weer opplakken, checken of de huid bedekt is, het stoma goed door het gat komt, en ik plak nog een extra pleister zodat het minder aan mijn breuk hangt.
Gelukkig heb ik ook nog nooit lekkage gehad wel een stoma dat ineens ging lopen en ik t niet snel genoeg door had. Dat kwam dus op de vloerbedekking.
Gelukkig is de substantie die er uit komt anders dan poep. Het is meer een soort pap met of zonder pitjes, zaden en de kleur is afhankelijk van wat je gegeten hebt. Eigenlijk geen stank.
Voor de zekerheid hebben we foto’s en een filmpje gemaakt van mijn stoma. Voor in de geschiedenisboeken laat maar zeggen. k zal jullie de beelden besparen want als je het echt wilt weten hoe het er uit ziet, kan je op youtube voldoende vinden. Maar een pb-tje mag ook hoor. Het is niet eng of vies.

Dus, op naar de19de. 9.30 uur melden, 12 uur operatie. Dan 1 tot 3 dagen in het zieknhuis blijven. Je mag er uit als je gepoept hebt. Want die darm moet ook weer even aanleren wat zijn funktie is.
Daarna ben ik ‘klaar’.
Wel natuurlijk controles en ook nog een gesprek bij de afdeling ‘Familiaire tumoren’.

Omdat ik niet weet hoeveel last ik weer van die narcose ga krijgen, hoe lang ik moe blijf, hoe veel pijn ik ga krijgen (nee deze keer geen ruggeprik geloof ik), heb ik gisteren nog lekker een buitenrit gemaakt. Dat was heerlijk.
Ik was wel benieuwd of ik het 2 uur zou volhouden. Tenslotte was ik al moe na een rondje fietsen, en mijn slapende billen heb ik ook nog een beetje.
Maar het ging dus goed. Heerlijk genoten van de omgeving, de lucht, de temperatuur, de wind in mijn gezicht, de regendruppeltjes op mijn huis, de geuren van de duinen en de paarden.
Tijdens de rit bedacht ik mij dat het pas 2 maanden is gelden dat er een stuk darm is verwijderd. Best kort nog. Wat kan het lichaam zich toch goed en snel aanpassen. Meesterwerk.