De laatste operatie is nu bijna 3 weken geleden. Mijn gaatje waar het stoma heeft gezeten is nu dicht. Toch is die bult die erboven zat, waarvan ik dacht dat het een breukje was, er nog steeds. De chirurg heeft de breuk wel gehecht maar de bult is niet weg. En onder die bult doet het pijn terwijl het gat (laat maar zeggen) geen pijn doet.
Over een week moet ik terugkomen bij de chirurg en ik ben benieuwd wat hij te vertellen heeft.

Mijn darmen moeten echt nog leren hoe het werkt. Mijn ontlasting gaat wel goed, maar soms wat te goed. Dan blijf ik naar de w.c. lopen laat maar zeggen. Maar dat komt ook omdat ik de lucht in mijn darmen niet naar buiten durf te laten komen omdat er een keer wat mee kwam (niet alleen lucht). En ja, ik weet als geen ander dat windjes laten er bij hoort. Dat vertel ik mijn clienten ook. En als de lucht niet weg kan, kan komen er krampen.

Krampen heb ik zeker nog wel. Gisteren had ik het echt in mijn buik en ben ik even gaan liggen en bleef over mijn buik wrijven. Maar deze buikpijn was voor het eerst.
Wel heb ik ieder dag rond een uur of 16 krampen rechts onderin. Zelf denk ik dat dat niet mijn darmen zijn maar het littekenweefsel. Want het zit precies op de plek tussen mijn buikwond en waar de drain heeft gezeten. Het voelt dan als messteken. Ik kan dan niet ver lopen. Maar na een kwartiertje is het weer over.Toch voel ik mij natuurlijk veel beter dan 2 weken geleden. Maar mijn conditie is nog laag.
Ja die darmen zitten nu anders aan elkaar. Een stukje korter en aan het einde zit een t-splitsing i.p.v. een S-bocht.

Ik ben ook nog niet aan het werk. Wel achter de schermen maar niet in de praktijk. 

Verder probeer ik ook te relaxen. Vandaag heb ik lekker in de tuin gewerkt. Maar van wandelen en schilderen, wat ik graag zou willen, komt niet veel.
Ik heb nog steeds last van mijn geheugen. Dat is nog niet optimaal. Maar mijn hersenen draaien wel op volle toeren. Ik heb weer leuke ideeen die ik wil gaan uitvoeren. En ik moet lijstjes maken met prioriteiten.

Wat ik ook merk is dat mijn ademhaling nog niet goed zit. Soms voel ik dat hij erg hoog zit en moet ik mijzelf even helpen herinneren. Ademen een goede manier is om te ontgiften. Inhale, exhale, inhale, exhale.
Ik dacht dat deze kort ademhaling komt door de pijn. Maar een vriend vroeg of het ook angst kon zijn wat mij leidt. Daar moest ik even over nadenken, maar dat geloof ik toch niet. Nee, ik ben niet bang. Ik geloof niet dat de kanker nog terug komt. De stress van een aantal jaren geleden, die dit heeft veroorzaakt, pakt mij niet meer zoals toen.

Ondertussen wordt er door de Polikliniek Familiaire Tumoren de eerste paar testen gedaan om te zoeken of er een familiaire belasting zit.
De dame die het gesprek voerde vertelde dat de kans klein is. Vooral omdat familiaire darmkanker in de dikke darm zit aan de rechter kant (vanuit de patient gezien). Bij mij zat het in het rectum.
Over 3 maanden krijgen we de uitslag van de eerste 2 tests. Afhankelijk van die uitslag wordt er verder gekeken.
Ze vertelde ook dat als het familiair belast is, ook de kans op baarmoederkanker groot is. Stel dat darmkanker nog een keer behandeld zou moeten worden, dat wordt het advies gegeven om ook de baarmoeder preventief te verwijderen. Ik wist niets van deze connectie. En ja, zo leer je nog eens wat. Maar ik ga er vanuit dat er geen familiare belasting is.

Verder realiseer ik mij heel goed hoeveel geluk ik heb gehad.

• Geluk dat ik het bloed in de ontlasting heb gezien (het was maar 3 keer)
• Geluk dat Frank een hernia kreeg waardoor ik de huisarts vertelde dat ik geen oproep van het ziekenhuis heb gehad voor een colonscopie.
• Geluk dat ik zo makkelijk de chemo en bestraling heb doorgelopen en geen klachten heb gehad.
• Geluk dat mijn moeder er nog is en die iedere dag heeft gekookt en voor ons heeft gezorgd.
• Geluk dat er zoveel mensen met mij meeleefden en dat lieten blijken door kaartjes, telefoontjes, appjes, bloemen, gezonde lekkernijen enz.
• Geluk dat er geeen uitzaaiingen zitten
• Geluk dat mijn dochter er man en moeder er zo goed mee om gaan en sterk zijn.
• Geluk …

Ja, geluk. Dat moet je soms hebben.
Ik ken mensen die dit geluk niet hadden en er gewoon na 6 maanden niet meer zijn. Zo heftig. Zo triest.