Controle

Gisteren en vandaag had ik controle gehad in het AVL. Het is alweer 5 maanden geleden dat ik de operatie aan mijn darm had en dus ook 3 maanden geleden dat het stoma weer is opgeheven.
Deze laatste operatie had ik verwacht als een fluitje van een cent. Hup, darm aan elkaar zetten, naar binnen duwen en weer dicht maken.
Gek vind ik het dus dat ik van deze operatie de meeste last heb.
Het litteken is groot en maakt een deuk in mijn buik. En boven die deuk zit ook nog eens een bult.

Vorige week heb ik bloed geprikt en is er een echo gemaakt van mijn lever en de bult boven het litteken.
De radioloog (zou hij zo heten?) spoot even een fles koude gel leeg op mijn buik, en mijn gilletje, ik haat kou op mijn buik, leidde alleen tot zijn reactie “nooit een echo gehad?”.
Wat een boer zeg. Kon toch best even wat rustiger of met een waarschuwing.
Maar aan het eind van de echo zei hij meteen: De lever ziet er goed uit. Kleine cyste (zakje gevuld met vocht) maar geen afwijkingen te zien. En de bult is geen breuk waar de darmen door komen (ja, dat wist ik ook wel).
Ik dacht trouwens dat de artsen bij een controle niet meteen mochten zeggen hoe het er voor staat. De uitslag moet toch gegeven worden door de behandelend arts?
Maar goed, lever was nog steeds schoon laat maar zeggen. Ik had natuurlijk ook niets anders verwacht.

Gisteren was mijn afspraak bij dr Aalbers. De chirurg.
Het liep al een uur uit en toen we binnen kwamen was hij een beetje verstrooid volgens mij. Hij vroeg hoe het met de chemo was. ????? Chemo???? Dat is al een half jaar geleden. Oh ja, ik zie het. Duhuh…..
Maar goed, hij vertelde dat de man van de echo communicatief minder goed was dan het werk wat hij levert. Daar is hij wel erg goed in. Nou ja, vooruit dan maar. Lijkt mij toch het belangrijkste.
De echo zag er dus goed uit. En het bloed ook. De tumormarker was lager dan 1. (moet lager dan 5 zijn) En dat is dus prima. Dat was hij trouwens al de vorige keren ook. Dus deze marker heeft over mijn tumor niet veel gezegd (of dat hij juist nog in een beginstadium zat).
Vandaag zou ik ook weer naar het AMC moeten voor een afpsraak met de oncoloog/MDL arts. Maar ja, alles was toch in orde? Dus ik wilde weten wat ik bij de oncoloog moest doen. Daar had niemand een antwoord op. Uiteindelijk kon ik de afspraak veranderen in en belafspraak.

Vandaag belde de oncoloog. Ze wilde weten hoe e.e.a. was gegaan afgelopen maanden. Na een kort verslag mijnerzijds, ze kan tenslotte in mijn file lezen hoe het is gegaan, vertelde ze dat ik 1 jaar na de operatie een colonscopie krijg. Dit is om te kijken of er nog poliepen zitten die misschien over het hoofd zijn gezien, en om te zien of mijn lichaam nog nieuwe poliepen aanmaakt. Die afspraak staat in juni 2015 en dan zie ik ook de oncoloog weer. De controle blijf ik mijn hele leven houden.
“Ieder jaar?” Vroeg ik. Nee, nu dus na 1 jaar, dan na 3 jaar en daarna na 5 jaar.
En voor nu ieder 3 maanden een contole van het bloed met af en toe iets extra’s zoals een echo, mri of dus die colonscopie.
Al met al ben ik klaar met behandelingen. Schoon in de volksmond.
En zo voel en zie ik het ook. Alles is weg! Een beetje door het AVL en een beetje door mijzelf (en dr. Valstar).
En vanaf nu wil de dokter mij gewoon af en toe zien om te kijken hoe het met mij gaat.

Mijn vriendin vroeg: Ga je het vieren?
Nou daar heb ik geen moment over nagedacht. Vieren?
Tja, ik weet dat je hoogtepunten moet vieren. Maar ……eh, ik had toch niet anders verwacht dan dat dit goed zou aflopen. Vieren …… Misschien zou ik dat meer moeten doen. Vieren…… er zijn genoeg redenen om dingen te vieren. Vieren ……. ik vier niet eens mijn verjaardag.

Deze ervaring voelt alsof het zo even moest zijn.
Leer van het moment. Leer van wat je lichaam je nu heeft verteld.
Nu mag ik mijn ervaring delen met een vriendin die nu in een soort gelijk schuitje zit.
Ook bij haar heb ik het volste vertrouwen dat het goed komt. Ze is er vroeg bij.
We hebben er zelfs om gelachen. Galgenhumor???

Maar voor nu: DID IT, DONE IT.

i did it