Gesetteld in het AVL

Nou, ik ben er.
Vanmorgen was het nog even stressen. Op het laatst heb ik toch nog een beetje gewerkt.Mailtjes gestuurd en betalingen gedaan.
Ook was ik erg emotioneel (als niemand erbij was). Het voelt al een soort afscheid. Maar waarvan weet ik nog niet.Dat weet ik morgen pas.

Dus we begonnen om 11 uur bij de balie om ons te melden.
Eerst moest er nog bloed geprikt worden voordat ik naar de 6de etage mocht. Daar hebben we, Julia Frank en ik, in de ‘kantine’ gewacht tot we eindelijk werden opgehaald. Dat duurde een uur.

Ik lig toch in een 2 persoons kamer. De andere dame heet ook Schmidt. Dus het is voor iedereen extra goed opletten of het over dezelfde persoon gaat.
Na mijn kamer te hebben geinspecteerd, het toilet was niet schoon gemaakt, hebben we nog even op het dakterras gezeten. Helaas is het hier in Amsterdam bewolkt.

Julia en Frank zijn nu weg en ik heb even tijd om te bloggen. Ondertussen grapjes maken met mijn kamergenoot die panisch is voor prikken.
Straks komt Sabrina en ook mijn moeder is geloof ik onderweg. Die belde vanmorgen om sterkte te wensen en vervolgens zijn we allebei in tranen. K.. zooi.
Terwijl ik dit schrijf moet ik weer huilen maar omdat ik niet alleen ben houd ik mij toch in…… Oh, de buurvrouw komt een tissue brengen.

Gister had ik alles doorgelezen en kon ik tot 4 uur voor de operatie nog wat eten. Nu blijkt het dat ik helemaal niets meer mag eten. Heb net mijn eerste drankje gedronken. Gatver wat is dat goor. Er staan alleen de werkzame bestanddelen op en dat vooral natriumdiwaterstoffosfaat en nog wat. Maat het smaakt niet als zout water. Er zit een zoete nasmaak. Gauw met water wegspoelen dus. Ik ben er nu misselijk van. Ik heb heet water gevraagd en doe er mij eigen stukje verse gember in.

De arts van de buurvrouw zit de operatie door te spreken. Het is heel gek dat je als medepatient cq kamergenoot alles gewoon mee kan luisteren. Maar dat schijnt zo te horen.

Oh trouwens, hier is de foto van mijn terminal waarmee ik kan internetten (maar 1 pagina te gelijk.

1401714460529

Wordt vervolgd.

8 reacties op “Gesetteld in het AVL

  1. Hoi Adele, ontzettend veel sterkte morgen, be strong again!!
    Denk aan je morgen!

  2. Adele ik wens je heeeel veel succes en ik denk extra aan jullie in deze moeilijke en spannende tijd! Nicoline

  3. Hoe is het mogelijk, dat je buurvrouw dezelfde achternaam heeft!

    Ik ga voor je duimen! Heel veel sterkte morgen!

    Lieve groetjes,
    Marianne

  4. Hoi Adele,

    ik zocht je op om weer te gaan lijnen op een gezonde manier, en zie dat je ziek bent,
    heel veel sterkte!!!!
    liefs Linda

  5. Lieve Adele, wat schrijf je toch mooi, schiet er zelf vol van.
    Wat een nare tijd voor jullie, neem jij maar afscheid van iets wat je nooit meer hoopt te zien, of te ervaren.
    Morgen kun je deze bladzijde omslaan en beginnen aan een nieuw hoofdstuk.
    Ik wens je nogmaals heel veel sterkte en geluk, ik ga morgen een kaarsje voor je branden.

    Liefs, Cindy

  6. Adele sterkte. Even een yoga-oefening: visualiseer een cirkel en bepaal zelf wie je binnen laat en buiten sluit. Heerlijke oefening om bij jezelf te blijven. Jij bepaalt!

Reacties zijn gesloten.