We hebben het aan onze dochter verteld. Zij is 11 jaar. Natuurlijk werd er gehuild maar gelukkig was dat de eerste schrik en was dat snel over. Ik heb uitgelegd wat er zit en wat ze gaan doen. Daarna wilde ze naar haar vriendinnetje. En nee, ze wil dat we het nog niet vertellen aan haar moeder. Toen ik haar aan het eind van de dag ophaalde en vroeg: “Heb je het nog verteld?”.  Zei ze: “uh wat? Oh nee, vergeten”. volgens mij is dat een goed teken.

Mijn man heeft verschillende ouders van de kinderen uit de klas gebeld en verteld wat er aan de hand is. Vooral met de wetenschap dat het morgen in de klas wordt besproken. En je weet natuurlijk nooit waar de kinderen mee thuis komen.

De schrik is bij iedereen groot. En vooral verbazing. Adele? Hoe kan dat nou. Zij leeft zo gezond?

Tja……die vraag heb ik mij al 1000 keer gesteld.